Dag 18 - Anaheim - Disneyland

Voor vandaag had ik de wekker gezet op 7.30 uur, we wilden vroeg Disneyland Resort in om zoveel mogelijk te doen en te zien. Uiteindelijk waren we pas om 9.30 uur in het park. Het was 10 min lopen vanaf het hotel, dus lekker dichtbij (scheelt weer parkeerkosten). We hadden een pas voor 2 dagen gekocht en dan kon je van Disneyland Resort naar Disney California Adventure hoppen. Voor Disneyland heb je het eigenlijk wel nodig om 2 of meer dagen om alles een beetje te kunnen doen en bekijken.

Het had ´s nachts geregend, dus de dag begon koud en bewolkt. We wilden niet zoals de laatste keer in Seaworld te dik aangekleed zijn, dus deden we heel optimistisch de korte broeken en t-shirts aan. Een spijt dat we daarvan hadden, het klaarde dus niet op en het bleef koud (brrrrr). Gelukkig hadden we wel de vesten bij ons. Het ging ook nog een beetje miezeren.

Bij het betreden van het grote park waren de kids helemaal estatic (Pat en ik ook :)), de Main Street zag er (zoals altijd) weer erg gezellig uit. Na een blik op het plattegrond te hebben geworpen, besloten we als eerste naar Tomorrowland te gaan. Daar aangekomen gingen we als eerste naar Finding Nemo Submarine Voyage. Je neemt plaats in een onderzeeboot die de wereld onder water laat zien. Er kwamen allemaal stukjes uit de film van Finding Nemo voorbij, alsof je zelf in de onderwaterfilm zit. Het was zo leuk gedaan. Daarna hebben we de Star Wars Tour gedaan. Keane vond dat helemaal geweldig, de kids dachten even dat we echt in de ruimte vlogen (je kan ze echt van alles wijsmaken :)). We verbaasde ons hoe druk het eigenlijk was in het park. Moesten die mensen niet werken of die Amerikaanse kinderen naar school? ´s Ochtends was het bestgoed te doen qua drukte, gemiddeld stond je 15 á 20 min te wachten. Natuurlijk was je er wel weer binnen een mum van tijd uit. ’s Middags begon de wachttijd wel op te lopen. Bij sommige (grote) attracties kon je fastpasses trekken uit een automaat, zodat je tussen een bepaald tijdstip moest terugkomen en meestal kan je gelijk doorlopen, zonder extreem lang er voor te hoeven wachten. Voordat we de Buzz Lightyear Astroblasters liepen, waren de kids eerst nog met Buzz Lightyear op de foto geweest. Ook zijn we naar de 3D film van Captain EO, starring with Michael Jackson. Na Tomorrowland zijn we richting Mickey’s Toontown gelopen, wat voor de kleintjes onder ons is bedoeld. Daar zijn we met Minnie en Mickey Mouse op de foto geweest en door hun huisjes gelopen. Voor de foto met Mickey, hebben we zeker wel (zonder dat we dat in de gaten hadden, maar goed ook!) bijna een uur voor in de rij gestaan. Als we dat hadden geweten, hadden we dat niet gedaan. Aan de voorkant zie je alleen het huisje, maar er blijkt een hele lange gang achter te liggen. Ze leidden je helemaal door het huisje, dan door de tuin en vervolgens de schuur van Mickey om uiteindelijk in een bioscoop te komen. Na hier nog langer te hebben gewacht kom je dan eindelijk bij Mickey terecht. In Toontown gingen we ook een broodje eten. Het eten is trouwens niet zo goed en lekker als in Seaworld, ze hadden ook geen eat-all-day pasje en alles is schreeuwend duur. Anyway het broodje wat we kochten a $12 per stuk was aan de onderkant helemaal zeikesnat van het vocht (ligt de hele dag in zo’n plastic bakje te zweten en te wachten totdat het broodje wordt veroberd). Dat pikte Patje niet en die wilde dan ook een nieuw broodje. In eerste instantie wilde ze dat dus niet doen (alle broodjes zijn zo!) en dus moest de manager erbij komen. Ook al zoiets, wijkt het af van het gangbare dan moet er een ‘manager’ bijkomen. Maar goed, die vond dat Patje toch wel een punt had en vroeg of we dan wat anders wilde. Patje koos voor het enige andere alternatief …. de hotdog. Tot zijn verbazing kreeg hij zijn geld terug en hoefde hij niets te betalen voor de hotdogs en kreeg hij er ook nog chips bij. Lekkere hotdogs joh :). Na het eet-avontuur zijn we nog in een mini achtbaan geweest. Nadat we Mickey’s Toontown hadden doorlopen, wilden we naar de Disney Princess Fantasy Fair gaan, maar de wachttijd was één uur! Nou dat dachten wij effe niet, dus besloten we dat we die we morgen zouden doen als het wat rustiger was. Zoë was ontroostbaar, dus gingen we naar ‘It’s a Small World After All’. Dat was nou de enige attractie, die best lang duurde (voor Amerikaanse pretparkbegrippen). En het was ook nog een attractie die ik erg slaapverwekkend vond, ik viel zowat in slaap. Maar de kids vonden het prachtig en daar gaat het uiteindelijk om. Omdat ik nog niets had gegeten (ik wilde geen hotdog), besloten we richting de Main Street te lopen (daar had je meer eettentjes) hopende dat we daar wel iets konden eten wat niet met vet te maken had. We zagen iedereen op de stoep zitten en de straat was voor een gedeelte afgesloten, dus dat kon maar 1 ding betekenen: De Disney Parade. Het was 18.15 uur en dacht dat de parade wel snel zou beginnen, aangezien iedereen al klaarstond. Bleek dat de Parade pas om 19.15 uur bij de gedeelte kwam waar wij stonden. Ondertussen hadden we wat te eten kunnen scoren. Pat had een immens grote gegrilde Turkey leg (Pat leek net een holbewoner, zo groot was dat ding en die kon je niet fatsoenlijk en netjes opeten) en ik ging aan de burrito met een Chili maiskolf. Zoë was van alle indrukken zo moe geworden, dat ze in de buggy in slaap was gevallen. Toen de parade eindelijk begon, hadden we Zoë wakker gemaakt en de kids vonden het helemaal geweldig, ze mochten op een gegeven moment meedansen, maar dat durfden ze allebei niet. Wel mocht Keane op een grote tamboerijn heel veel lawaai maken, want het was tenslotte feest en bij een groot feest moet heel veel lawaai gemaakt worden. Nou laat dat maar aan Keane over, daar is hij best goed in :). Na de parade zijn we nog even Fantasyland in geweest om nog wat laatste attracties te doen, voordat we weer teruggingen naar het hotel. We hadden de Pinokkio’s gedurfde reis gedaan en daarna nog Sneeuwwitje, ik dacht dat het wel leuk zou zijn voor het slapen gaan. Bleek dat het Sneeuwwitjes Enge Avontuur was. Dus die enge heks/stiefmoeder kwam er telkens in voor, maar geen Sneeuwwitje. Zoë en Keane vonden het best eng. Lekker hoor zo vlak voor het slapen gaan. Hadden we maar beter moeten kijken, we zagen alleen maar Sneeuwwitje maar dus niet de Scary Adventure erachter. Gelukkig waren ze de nacht rustig doorgekomen. Het park was tot 21.00 uur geopend en om 20.45 uur liepen we moe en voldaan met de meute het park uit. Voor het slapen gaan, hadden Pat en ik de koffers ingepakt, zodat we de volgende dag (voordat we naar het park gingen) de koffers gelijk de auto in konden doen en dan ’s avonds (na het dagje pretpark) door naar onze volgende bestemming in LA konden rijden.